Tłuszcz wisceralny: dlaczego jest tak niebezpieczny; 5 sposobów na to, jak się go pozbyć

Tłuszcz wisceralny: czym jest i dlaczego jest tak niebezpieczny?

Większość ludzi odbiera tkankę tłuszczową jako coś względnie nieszkodliwego, czego chcieliby się pozbyć tylko dlatego, by wyglądać i czuć się lepiej. Wiesz jednak, że istnieje określony typ niebezpiecznego tłuszczu, który odkłada się wokół organów, może też wpływać na rozwój chorób serca, demencji, najpoważniejszych chorób, depresji i wielu innych schorzeń? (1) Zmagazynowany nadmiar tkanki tłuszczowej i otyłość to jednak coś więcej niż tylko kwestia estetyki – to również bezpośrednie niebezpieczeństwo. I choć ciężko sobie wyobrazić otyłość oraz konkretne rodzaje tkanki tłuszczowej jako osobne choroby zapalne, dokładnie tym są. 

Czym jest tłuszcz wisceralny?

Tłuszcz wisceralny to w istocie zgromadzona nadmierna wewnątrzbrzuszna tkanka tłuszczowa. Innymi słowy jest to tłuszcz trzewny, który znajduje się głębiej niż podskórna tkanka tłuszczowa brzucha. Ma żelową strukturę i w rzeczywistości otacza duże organy, na przykład wątrobę, trzustkę czy nerki. (2) Jeśli masz wystający brzuch i szeroki pas, jest to ewidentny znak, że masz niebezpieczny tłuszcz wisceralny. Jakkolwiek najbardziej i najwyraźniej jest on widoczny u osób otyłych, tłuszcz wisceralny może posiadać każdy, nawet bez wyraźnych oznak. Tłuszcz wisceralny jest szczególnie niebezpieczny ponieważ, jak opiszemy niżej, te komórki tłuszczowe powodują nie tylko to, że spodnie stają się ciasne – wpływają także na pracę całego organizmu. Nadmierna ilość tłuszczu wisceralnego łączy się też z ryzykiem:

• Choroby wieńcowej
• Raka
• Udaru
• Demencji
• Cukrzycy
• Depresji
• Artretyzmu
• Otyłości
• Zaburzeń funkcji seksualnych

Tłuszcz wisceralny działa jak samodzielny organ

Tłuszcz wisceralny uważany jest za toksyczny i podwójnie szkodliwy dla organizmu, potrafi bowiem uruchamiać procesy zapalne. Cząsteczki sygnałowe, które mogą zakłócać normalne funkcje hormonalne organizmu. Ponieważ ma tak duży wpływ na organizm, można go właściwie uznać za oddzielny organ. Komórki tłuszczowe nie magazynują tylko nadmiaru energii – okazuje się, że są dla ludzkiej fizjonomii dużo istotniejsze, niż przypuszczano. Teraz wiemy już, że tkanka tłuszczowa zachowuje się jak niezależny organ i wydziela hormony oraz substancje zapalne. Zbieranie się nadmiernego tłuszczu wokół organów podnosi tworzenie się prozapalnych substancji, zwanych cytokinami, co prowadzi do stanów zapalnych. Jednocześnie wpływa na hormony regulujące apetyt, masę, samopoczucie i funkcjonowanie mózgu. (3) 

Jak powstaje tłuszcz wisceralny

Szczupły brzuch jest kluczowym wskaźnikiem zdrowia, dlatego też nasze ciało stara się dbać o regulowanie apetytu i wydatków energetycznych. By organizm mógł lepiej zapobiegać niebezpiecznemu gromadzeniu się tłuszczu, pracuje niczym orkiestra substancji chemicznych, które mówią nam, kiedy jeść, a kiedy mamy już dość. Wspomniany system odpowiedzi chemicznej, bazuje na komunikacji pomiędzy mózgiem i pozostałymi istotnymi organami  – czyli na połączeniu mózgu i ciała. Jest odpowiedzialny albo za utrzymywanie zdrowej wagi, lub za skłonność do tycia i gromadzenia tłuszczu wisceralnego. Podstawę twojej wagi, apetytu i samopoczucia stanowi poziom cukru we krwi, który regulowany jest przede wszystkim przez hormon – insulinę. Insulina utrzymuje poziom cukru we krwi w równowadze i obniża go po spożyciu słodkości lub czegoś innego o wysokiej zawartości węglowodanów. Gdy trawimy pożywienie, ciało rozkłada cząsteczki cukru i skrobi na prostsze jednostki zwane glukozą lub fruktozą. 

Wspomniane cukry proste trafiają do krwiobiegu i uruchamiają wydzielanie insuliny przez trzustkę. Insulina ma następnie ważne zadanie, by doprowadzić cukier do komórek naszego ciała. Gdy proces ten działa prawidłowo, zapewnia nam energię niezbędną do pracy mózgu, tkanek czy mięśni. Jednocześnie insulina wiąże się z zapasami tkanki tłuszczowej, w tym zgromadzonego głęboko w ciele tłuszczu wisceralnego. 

Dlatego ludzie często nazywają insulinę „hormonem magazynowania tłuszczu”.

Gdy w krwiobiegu znajduje się zbyt dużo glukozy a komórki uzupełniły już zapasy glikogenu, glukoza magazynowana jest w postaci tłuszczu. To dzieje się znacznie szybciej i łatwiej podczas konsumpcji rafinowanych i przetworzonych węglowodanów oraz słodkich potraw. Przetworzona skrobia, jak białe pieczywo czy biały ryż, oraz produkty spożywcze o wysokiej zawartości cukru szybko zmieniają się w cukry proste. Te trafiają do krwiobiegu i uruchamiają wydzielanie insuliny przez trzustkę. Efektem jest zwykle wzrost wagi i jeszcze większy głód, który prowadzi do długotrwałego przejadania się. Ten zaczarowany krąg utrudnia usunięcie słodyczy z diety. Im częściej i dłużej poziom insuliny pozostaje wysoki, tym większe jest prawdopodobieństwo, że dana osoba będzie gromadzić nadmierną tkankę tłuszczową i walczyć z wagą. Insulina komunikuje się też z wieloma innymi hormonami, które potrzebne są w różnych procesach, na przykład tymi, wytwarzanymi przez nadnercza. Przykładem może być hormon stresu kortyzol, tak więc nienormalnie wysokie poziomy i nierównowaga hormonalna prowadzą do silnego uczucia łaknienia, zmian samopoczucia, braku energii i różnych innych czynników, które wpływają na powstanie choroby. Dlaczego u jednych odkłada się więcej tłuszczu wisceralnego od innych? Konkretne mechanizmy odpowiedzialne za proporcjonalny wzrost odkładania się tłuszczu wisceralnego to na przykład spożywanie zbyt dużej ilości kalorii („dodatni bilans energetyczny”), hormony płciowe, produkcja kortyzolu, hormony wzrostu i fruktoza (cukier) w diecie. 

6 ryzyk wysokiego poziomu tłuszczu wisceralnego

1. Zwiększona skłonność do zapaleń

Podstawowy problem stanowi to, że tłuszcz wisceralny wytwarza hormony i cząsteczki zapalne, które przemieszczają się bezpośrednio do wątroby, jeszcze bardziej zakłócając procesy hormonalne i wywołując reakcje zapalne. Jeśli masz większe zasoby tłuszczu, niż potrzebujesz, szczególnie wokół narządów wewnętrznych, takich jak wątroba, serce, nerki, trzustka i jelita, w organizmie tworzy się stan zapalny, cierpi na tym metabolizm i trudno jest wyrwać się z tego zaklętego kręgu. (4) Tłuszcz wisceralny nie tylko wywołuje późniejszy stan zapalny – on stymuluje zapalenie, wytwarzając substancję zwaną interleukiną-6, rodzaj cząsteczki zapalnej. Ten rodzaj tłuszczu odkłada zapalne białe krwinki i uruchamia szereg reakcji autoimmunologicznych. Stan zapalny leży u podstaw wielu chorób, dlatego też zapalny tłuszcz brzuszny wiąże się z pogorszeniem funkcji poznawczych, zapaleniem stawów, cukrzycą i tak dalej. (5) 

2. Wyższe ryzyko cukrzycy

Uważa się, że tłuszcz wisceralny odgrywa większą rolę w odporności insulinowej niż inne typy tłuszczu, co oznacza większe ryzyko wystąpienia cukrzycy. Przykładowo tłuszcz brzuszny uważany jest za większe zagrożenie dla zdrowia niż tłuszcz na bokach lub udach. Dotyczy to nie tylko cukrzycy ale także wielu innych chorób. Niektóre odkrycia sugerują, że kobiety mające sylwetkę gruszki są lepiej chronione przed chorobami metabolicznymi, takimi jak cukrzyca, w porównaniu z osobami mającymi wielkie brzuchy. (4) Jakkolwiek mężczyźni mają większą skłonność do odkładania widocznych ilości tłuszczu wisceralnego, zagrożenie dotyczy również kobiet. Zmniejszenie ilości tłuszczu wisceralnego za pomocą zdrowej diety i innych sposobów to jedna z najważniejszych naturalnych dróg [cenzura] cukrzycy, jaką masz pod ręką.

3. Utrudnia odchudzanie

Z biegiem czasu ludzie nabywają skłonności do przybierania na wadze – a jednym z powodów tego stanu rzeczy jest to, że zmagazynowana tkanka tłuszczowa wpływa na uczucie głodu. Dotyczy to zwłaszcza tłuszczu wisceralnego. Być może ciężko jest to sobie wyobrazić, ale metabolizm zależny jest w dużej mierze od nagromadzonego już tłuszczu. Wpływa w ten sposób na apetyt i z uwagi na działające zmiany hormonalne, łatwiej jest się przejadać. Wyższy poziom insuliny wspiera także efektywniejszą przemianę kalorii w tkankę tłuszczową. Tym sposobem zaczarowany krąg jest kontynuowany. Spożywanie rafinowanych węglowodanów zamiast węglowodanów złożonych w ich naturalnej formie, jak warzywa i owoce, może spowodować podwyższenie „poziomu podstawowego” masy ciała. Twój „poziom podstawowy” to waga, którą twoje ciało stara się utrzymać poprzez kontrolę mediatorów hormonalnych mózgu. Kiedy jesz węglowodany rafinowane, takie jak biała mąka i cukier, wytwarza się nadmiar hormonów odkładających tłuszcz. Poziom podstawowy zwiększa się i coraz trudniej utrzymywać jest zbilansowaną kalorycznie, zdrową dietę. Dlatego ważne jest, by pozbyć się uzależnienia od cukru i rozwiązać problem przybierania na wadze oraz powstawania tłuszczu wisceralnego jak najszybciej, unikając wymknięcia się sytuacji spod kontroli. 

4. Większe ryzyko chorób serca i udaru

Wytwarzane przez tłuszcz cytokiny stanowią główny czynnik prowadzący do chorób serca i innych schorzeń zapalnych. Gdy ciało trawi zapalenie, wątroba przeciążona jest przez cholesterol oraz toksyny, co z kolei prowadzi do odkładania się blaszki w tętnicach. Tłuszcz wisceralny łączy się z podwyższonym ryzykiem markerów chorób sercowo-naczyniowych, takich jak wysoki poziom trójglicerydów, wysokie ciśnienie krwi oraz wysoki poziom cholesterolu. (6) Zgodnie z opracowanym w roku 2013 przez University Center Hospital of Quebec raportem, tłuszcz wisceralny jest ściśle związany z kumulującymi się kardiometabolicznymi czynnikami ryzyka. Hipertriglicerydemia; zwiększona dostępność wolnych kwasów tłuszczowych; uwalnianie cytokin prozapalnych przez tkankę tłuszczową. Odporność insulinowa i zapalenie wątroby; zwiększona synteza i wydzielanie VLDL w wątrobie; zmniejszone usuwanie bogatych w trójglicerydy lipoprotein; obecność małych, gęstych cząstek LDL; i obniżony poziom cholesterolu HDL to tylko niektóre z wielu związanych z tym stanem zmian metabolicznych. (7) 

5. Wyższe prawdopodobieństwo demencji

Wciąż coraz więcej badań potwierdza, że istnieje silny związek pomiędzy otyłością, chorobami żył, stanem zapalnym i pogorszeniem się funkcji poznawczych, w tym demencją. W zasadzie wygląda na to, że nadmiar kilogramów w ciele oznacza mniejszą objętość mózgu, a więc i jego gorszą pracę w późniejszym wieku. (8) Badania wykazują, że ludzie z największymi brzuchami wykazują wyższe ryzyko demencji niż ludzie o małych brzuchach. Dotyczy to także osób o nadmiernej ilości tłuszczu na brzuchu, których waga jest normalna! Im większy brzuch (lub stosunek pasu do bioder), tym więcej negatywnych skutków dla centrum pamięci w mózgu, czyli hipokampu. Wielu specjalistów uważa aktualnie, że za ważny czynnik ryzyka rozwoju demencji należy bardziej uznawać poziom wisceralnej tkanki tłuszczowej niż BMI. (9) Wyniki badania przeprowadzonego w 2010 roku przez Oddział Kardiologii Oita Red Cross Hospital w Japonii wykazały, że podwyższonej ilości tłuszczu wisceralnego u pacjentów bez demencji z cukrzycą typu 2 towarzyszą nieprawidłowe zmiany objętości hipokampu oraz odporność insulinowa. Inne badania wykazały z kolei, że im większy stosunek obwodu talii do obwodu bioder danej osoby, tym większe jest ryzyko małych udarów skutkujących upośledzeniem funkcji mózgu. (10) Wciąż nie wiemy dokładnie, jak dokładnie powiązane są z sobą tłuszcz wisceralny i demencja, przypuszcza się jednak, że ma to coś wspólnego z hormonem leptyną, który uwalniany jest ze zmagazynowanego tłuszczu i ma niekorzystny wpływ na mózg, regulację apetytu, uczenie się oraz pamięć. Leptyna i grelina to dwa hormony, którym trzeba poświęcić najwięcej uwagi podczas naturalnego odchudzania. (11) 

6. Wyższe prawdopodobieństwo depresji i zaburzeń samopoczucia

Ponieważ nadmierna tkanka tłuszczowa łączy się ze zmianami hormonalnymi, obejmującymi na przykład serotoninę, galaninę i inne neuroprzekaźniki mózgu, nadmiar tkanki tłuszczowej może mieć negatywny wpływ na samopoczucie. Badania przeprowadzone w roku 2014 na Wydziale Medycznym Uniwersytetu w Bostonie wykazały, że u osób dorosłych w średnim wieku objawy depresji łączą się z otyłością trzewną. W celu zbadania zależności między stopniem otyłości (tłuszczem) i depresją, naukowcy zbadali wisceralną tkankę tłuszczową. Objawy depresji zbadano u 1581 kobiet (średnia wieku 52,2 roku) i 1718 mężczyzn (średnia wieku 49,8 lat). (12) Po korektach uwzględniających wiek, BMI, palenie, alkohol i inne czynniki, wyniki pokazały, że większa ilość zgromadzonego tłuszczu wisceralnego oznaczała większe prawdopodobieństwo przeżycia depresji. Jak pokazują również i inne badania, tłuszcz wisceralny to jedyny w swoim rodzaju tłuszcz patogenny, który składa się z aktywnej metabolicznie tkanki tłuszczowej, zakłócającej zdrowe działanie neuroprzekaźników. (13) Depresja łączona jest z większymi ilościami zgromadzonego tłuszczu, zwłaszcza u kobiet, dlatego więc w ich przypadku jeszcze istotniejsze wydaje się przestrzeganie diety antydepresyjnej. W badaniach kobiet w średnim wieku powyżej 50 roku życia epizody depresyjne łączyły się z tłuszczem wisceralnym. Jednak nie z tłuszczem podskórnym brzucha ani odwodem w pasie. 

Naturalne sposoby pozbycia się tłuszczu wisceralnego

Wciąż jeszcze nie istnieje łatwy sposób stwierdzenia, ile nagromadzonego tłuszczu to tłuszcz wisceralny, a ile z niego stanowi tłuszcz podskórny, ponieważ tłuszcz widoczny na brzuchu stanowi kombinację ich obu. Zdjęcia CT mogą pomóc lekarzom w określeniu jego ilości, jednak metoda ta nie jest doskonała ani ekonomiczna z punktu widzenia regularnych miesięcznych kontroli. Nie ma jednak potrzeby, by próbować ustalić, jaka część widocznego tłuszczu na brzuchu to tłuszcz wisceralny, a jaka – podskórny. Wystarczy zdać sobie sprawę, że duży brzuch i wielki obwód w pasie stanowią ryzyko i nie są zdrowe. Kobiety z obwodem pasa przekraczającym 90 cm i mężczyźni z obwodem pasa przekraczającym 100 cm bardziej narażeni są na różne choroby. Osoby takie powinny starać się jak najszybciej zmniejszyć swoje zasoby tłuszczu. Badania podkreślają, że przestrzeganie diety prowadzi przede wszystkim do utraty białego tłuszczu, który różni się od tłuszczu wisceralnego i zwykle przybiera i wytraca się równomiernie w całym ciele. Łatwiej będzie ci zrzucić tłuszcz wisceralny, jeśli połączysz ćwiczenia z właściwą dietą – oba są ważne dla gospodarki hormonalnej. 

5 kroków do zmniejszenia ryzyka gromadzenia się tłuszczu wisceralnego

1. Zmniejsz cukier i rafinowane węglowodany

Wiesz już, że insulina jest jednym z najważniejszych hormonów w ciele – a nasze pożywienie bezpośrednio kontroluje jej wydzielanie. Insulina odgrywa główną rolę w metabolizmie, pomaga w transporcie energii z pożywienia do komórek. Gdy komórka jest normalna i zdrowa, ma wiele receptorów insulinowych, nie ma więc problemów z reakcją na nią. Kiedy jednak z powodu ciągłej obecności wysokiej ilości glukozy komórka narażona jest na wysoki poziom insuliny, cały ten system ulega zaburzeniu. Zbyt wiele insuliny powoduje, że komórki zaczną się dostosowywać: zmniejszą liczbę receptorów, które reagują na insulinę, co prowadzi do odporności insulinowej. Ponieważ spożywanie zbyt wielkiej ilości rafinowanych węglowodanów i cukru prowadzi do gwałtownego wydzielania insuliny, ich ograniczenie stanowi pierwszy krok w stronę naturalnego przywrócenie równowagi hormonalnej i redukcji tłuszczu. Odrobina nadmiernego tłuszczu wokół pasa zakłóca skuteczność insuliny tak bardzo, że panuje opinia, że osoba z nadwagą wytwarza od dwóch do pięciu razy więcej insuliny w porównaniu z osobą szczupłą! W ograniczeniu spożycia węglowodanów i cukru pomoże ci stosowanie odpowiedniej ilości naturalnych słodzików, spożywanie dużej ilości sfermentowanych produktów spożywczych oraz zwiększenie podaży pożytecznych tłuszczów. Z naszych produktów można do wsparcia wykorzystać produkty Chitomax i Fenuprim

2. Nasyć się warzywami o niskiej zawartości skrobi, tłuszczami i białkiem

Podstawą twojej diety powinny być produkty spożywcze wspierające spalanie tłuszczów, do których spożywania nasz gatunek ewoluował. Każdy człowiek jest oczywiście trochę inny, więc dietę składającą się z nieprzetworzonych produktów spożywczych możesz dostosować do własnych predyspozycji genetycznych, stanu zdrowia, stopnia aktywności, okoliczności i celów życiowych. Ogólnie rzecz biorąc, powinniśmy spożywać produkty spożywcze o wysokiej zawartości środków odżywczych. Oznacza to, że trzeba unikać pakowanych produktów i obecności sztucznych dodatków, toksyn i składników antyodżywczych. Powinniśmy też spożywać wiele dobrych tłuszczów, jak olej kokosowy, oliwa z oliwek extra virgin, naturalnie łowione ryby, orzechy. Nasiona, które pozytywnie wpływają na równowagę insulinową, bakterie jelitowe, hormony i utrzymywanie wagi. Dla opanowania uczucia głodu i ograniczenia wahań insuliny ważne są też białka. Do zdrowych białek zaliczyć można przykładowo dzikie ryby, wołowinę od zwierząt karmionych trawą, bio jajka z wolnego wybiegu oraz sery i nabiał. 

3. Ćwicz regularnie

Wprowadzenie ruchu w ciągu dnia oraz maksymalne ograniczenie czasu spędzonego na siedząco ma szereg potwierdzonych zalet. Ćwiczenie pomaga nam w wyrównywaniu poziomu insuliny, przygotowuje też komórki do korzystania z glukozy. Jest to kluczowe, ponieważ gdy ciało zgromadziło więcej tłuszczu, wpływa to na przenikanie insuliny do tkanki mięśniowej. Choć różne rodzaje ćwiczeń mogą ograniczyć u osób z syndromem metabolicznym wynikające z otyłości trzewnej ryzyka sercowo-naczyniowe, opublikowane w czasopiśmie The International Journal of Cardiology badanie z 2013 roku stwierdza, że ćwiczenie z obciążeniem o wysokiej intensywności prowadziło do szybszej utraty tłuszczu wisceralnego u dorosłych niż trening umiarkowany. (14) Oznacza to, że trening HIIT oraz trening interwałowy mogą pomóc w zrzuceniu tłuszczu z brzucha szybko i najskuteczniej, jednak pomocne jest również łączenie ćwiczeń z obciążeniem i wytrzymałościowego ćwiczenia aerobowego. Wypróbuj, który rodzaj ćwiczeń sprawdza się u ciebie najlepiej i które z nich nadają się do regularnego uprawiania, przykładowo trening interwałowy (zwykle skutecznie spala tłuszcz), ćwiczenie z obciążeniem, trening HIIT i tak dalej. W przypadku wyższego obciążenia warto uzupełnić energię za pomocą produktów Cordyceps i Maca HP OSS – 1 kapsułkę każdego z nich rano na czczo.

4. Ogranicz stres

Podczas odchudzania często bagatelizuje się znaczenie radości, zabawy i stosunków społecznych, wiemy jednak, jak bardzo ważne jest podczas zrzucania wagi pozbycie się stresu. Stres uruchamia wydzielanie kortyzolu i zakłóca radzenie sobie z apetytem, metabolizm, sen i smak. Adaptogeny roślinne mogą pomagać w obniżaniu poziomu kortyzolu, wykorzystać można też techniki obniżające stres, jak lecznicza modlitwa, medytacja, ćwiczenia czy czytanie. W ograniczeniu stresu pomaga też ekspozycja na słońce (nie tylko z uwagi na witaminę D) i spędzanie czasu na zewnątrz, bądź więc aktywny i znajdź sposób na przebywanie na łonie natury, najlepiej codziennie. Do adaptogenów należą wszystkie funkcyjne grzyby lecznicze. Odpowiednią kombinacją antystresową jest He Shou Wu i Duanwood Reishi Zarodniki. 2 kapsułki codziennie na czczo. 

5. Zwróć uwagę na jakość snu

W połączeniu z uregulowaniem hormonów i masy ciała korzyści z co najmniej siedmio do ośmiogodzinnego snu co noc (idealnie z najmniejszym kontaktem ze sztucznymi źródłami światła) zostały dobrze udokumentowane. Wysokiej jakości odpoczynek przywraca normalny poziom apetytu i hormonów stresu, wspiera metabolizm i ogranicza zachcianki. W celu szybszego uśnięcia i większej ilości snu spróbuj przed snem stosować rozluźniające olejki eteryczne, weź kąpiel, unikaj kofeiny i śpij w ciemnym, chłodnym pomieszczeniu.

Źródła 1) Abdominal obesity and your health. Dostępne pod: https://www.health.harvard.edu/staying-healthy/abdominal-obesity-and-your-health2) Zhi Dong, MD,a Yanji Luo, PhD,a Huasong Cai, MD,a Zhongwei Zhang, PhD,b Zhenpeng Peng, MD, PhD,a Mengjie Jiang, PhD,a Yanbing Li, MD, PhD,c Chang Li, PhD,a Zi-Ping Li, MD, PhD,a and Shi-Ting Feng, MD, PhDa, Monitoring Editor: Bulent Kantarceken. Noninvasive fat quantification of the liver and pancreas may provide potential biomarkers of impaired glucose tolerance and type 2 diabetes. Medicine (Baltimore). 2016 Jun; 95(23): e3858.Published online 2016 Jun 10. doi: 10.1097/MD.0000000000003858. Dostępne pod: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4907675/3) Alba Fernández-Sánchez, Eduardo Madrigal-Santillán, Mirandeli Bautista, Jaime Esquivel-Soto, Ángel Morales-González, Cesar Esquivel-Chirino, Irene Durante-Montiel, Graciela Sánchez-Rivera, Carmen Valadez-Vega and José A. Morales-González. Inflammation, Oxidative Stress, and Obesity. Dostępne pod: www.mdpi.com/1422-0067/12/5/3117/pdf4) Barry Sears corresponding author and Mary Perry. The role of fatty acids in insulin resistance. Lipids Health Dis. 2015; 14: 121.Published online 2015 Sep 29. doi: 10.1186/s12944-015-0123-1. Dostępne pod: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4587882/5) Dostupné z https://highintensityhealth.com/belly-fat-causes-inflammation-promotes-autoimmune-diseases/6) https://www.medicalnewstoday.com/articles/313130.php7) Tchernof A1, Després JP. Pathophysiology of human visceral obesity: an update. Physiol Rev. 2013 Jan;93(1):359-404. doi: 10.1152/physrev.00033.2011. Dostępne pod: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/233039138) Jason C. D. Nguyen, A. Simon Killcross, and Trisha A. Jenkins. Obesity and cognitive decline: role of inflammation and vascular changes. Published online 2014 Nov 19. doi: 10.3389/fnins.2014.00375. Dostępne pod: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4237034/9) Cereda E, Sansone V, Meola G, Malavazos AE. Increased visceral adipose tissue rather than BMI as a risk factor for dementia. Age Ageing. 2007 Sep;36(5):488-91. Epub 2007 Jul 26. Dostępne pod: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1765642310) Anan F, Masaki T, Shimomura T, Fujiki M, Umeno Y, Eshima N, Saikawa T, Yoshimatsu H. Abdominal visceral fat accumulation is associated with hippocampus volume in non-dementia patients with type 2 diabetes mellitus. Neuroimage. 2010 Jan 1;49(1):57-62. doi: 10.1016/j.neuroimage.2009.08.021. Epub 2009 Aug 14. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1968358311) Stéphanie Debette, MD, PhD, Alexa Beiser, PhD, Udo Hoffmann, MD, Charles DeCarli, MD, Christopher J. O’Donnell, MD, MPH, Joseph M. Massaro, PhD, Rhoda Au, PhD, Jayandra J. Himali, MS, Philip A. Wolf, MD, Caroline S. Fox, MD, MPH, and Sudha Seshadri, MD, DM. Visceral fat is associated with lower brain volume in healthy middle-aged adults. Ann Neurol. 2010 Aug; 68(2): 136–144. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2933649/12) Joanne M. Murabito, Joseph M. Massaro, Brian Clifford, Udo Hoffmann, and Caroline S. Fox. Depressive symptoms are associated with visceral adiposity in a community-based sample of middle-aged women and men. Obesity (Silver Spring). 2013 Aug; 21(8): 1713–1719. Published online 2013 May 13. doi: 10.1002/oby.20130. Dostępne pod: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3748158/13) Vicente Gilsanz, James Chalfant, Ashley O. Mo, David C. Lee, Frederick J. Dorey, and Steven D. Mittelman. Reciprocal Relations of Subcutaneous and Visceral Fat to Bone Structure and Strength. J Clin Endocrinol Metab. 2009 Sep; 94(9): 3387–3393. Published online 2009 Jun 16. doi: 10.1210/jc.2008-2422. Dostępne pod: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2741723/14) Bin Xie, Xianfeng Yan, Xiangna Cai, and Jilin Li. Effects of High-Intensity Interval Training on Aerobic Capacity in Cardiac Patients: A Systematic Review with Meta-Analysis. Biomed Res Int. 2017; 2017: 5420840. Published online 2017 Mar 12. doi: 10.1155/2017/5420840. Dostępne pod: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5366197/

MTS GUARD® Phytosome® Power Complex to opatentowana forma bergamoty wiążącej się z kompleksem fosfolipidów o potwierdzonej klinicznie podwyższonej wchłanialności i biologicznej dostępności.

Bergamota (Citrus bergamia) to pachnący owoc wielkości zwykłej pomarańczy, przypominający kolorem cytrynę. 80% światowej produkcji pochodzi z południowej Kalabrii we Włoszech. Olejki bergamotowe odpowiadają za smak i zapach herbaty z gatunku Earl Grey. W bergamocie znaleziono szereg fitochemikaliów między innymi brutieridynę i melitydynę a także flawonoidy, flawony, O-glukozydy i C-glukozydy.