Cordyceps i Reishi podnoszą poziom męskiego hormonu płciowego

Cordyceps i Reishi podnoszą poziom męskiego hormonu płciowego

Na przestrzeni ostatnich lat byliśmy świadkami odkryć, że wielu spośród naszych najlepszych sportowców zwyciężało stosując doping. Doping stwierdzano u szeregu znanych baseballistów, lekkoatletów, kolarzy i innych. Chęć stosowania dopingu – korzystania z chemii w celu poprawy wyniku – bierze się z potrzeby wygrania zawodów. Jednakże celem fizjologicznym jest zwykle podniesienie poziomu męskiego hormonu płciowego (dalej mhp) w organizmie oraz obniżenie poziomu wywołującego zapalenia kortyzolu. Czy rzeczywiście potrzebna jest do tego chemia, która narusza przy okazji zasady uczciwego współzawodnictwa? Natura na pewno jest fair. Innymi słowy: Czy można wesprzeć mhp i zmniejszyć poziom kortyzolu u osób, którzy chcą zachować zdrowie, za pomocą naturalnych strategii? A także u osób, które chcą przestrzegać uczciwych reguł współzawodnictwa? Tak. Nowe badania wskazują kilka produktów, które podnoszą mhp, redukując przy tym poziom kortyzolu. Jednymi z ostatnich są dwa znane grzyby medyczne – Reishi i maczużnik. W podwójnie ślepym badaniu klinicznym naukowcy z uniwersytetu we włoskiej Pawii stwierdzili, że te dwa grzyby medyczne istotnie wspierają efektywność i regenerację u kolarzy. 

Grzyby istotnie podnoszą poziom mhp

Badacze wybrali siedmiu mężczyzn, którzy przez dziesięć lat uprawiali kolarstwo wyczynowe. Kolarze trenowali średnio 300 kilometrów tygodniowo, jakieś 12 000 do 15 000 kilometrów rocznie. Badanie zostało uznane i było prowadzone zgodnie z Deklaracją Helsińską przyjętą na Osiemnastym Walnym Zgromadzeniu Światowego Stowarzyszenia Lekarzy. W ramach czteromiesięcznych badań kolarze otrzymywali przez miesiąc placebo a później przez trzy miesiące otrzymywali suplementy złożone z grzybów medycznych Ganoderma lucidum – lakownicy żółtawej, zwanej również Reishi – oraz Cordyceps sinensis – maczużnika chińskiego. 

Sprawdzono dwa wyścigi rowerowe – jeden z grzybami i drugi bez nich

W trakcie okresu testowego kolarze trenowali codziennie, a w trakcie każdego okresu kolarze wzięli udział w wyścigu długodystansowym. Pierwszym wyścigiem – organizowanym pod koniec etapu badań, w którym podawano placebo – był 110-kilometrowy Gran Fondo Laigueglia. Wyścig ten ma sumę przewyższeń około 1500 metrów i trwa prawie cztery godziny, podczas których kolarze jadą ze średnią prędkością 36 kilometrów na godzinę. Pod koniec okresu podawania suplementów z grzybów kolarze wzięli udział w Gran Fondo Aprica. Wyścig ten ma długość 85 kilometrów, ma sumę przewyższeń ponad 1600 metrów i trwa prawie cztery godziny ze średnią prędkością około 24 kilometry na godzinę. Drugi z wyścigów uważany jest za cięższy od pierwszego, ponieważ prowadzi przez bardziej stromy i trudniejszy teren. 

Badacze wykorzystali kilka testów, by porównać wyniki kolarzy w codziennych sesjach treningowych i w trakcie wyścigów. Każdy z nich nosił Sense Wear Pro Armband, który szacował zużycie energii, w tym produkcję ciepła, wydajność mięśni oraz galwaniczne reakcje skóry, a także temperaturę skóry i temperaturę ciała. Badacze pobrali również próbki krwi oraz mierzyli potencjał antyoksydacyjny krwi w stosunku do wolnych rodników. Terminem metabolicznym jest tutaj zmiatanie wolnych rodników. Wspomniana miara funkcji antyoksydacyjnej dotyczy zdolności krwi do rozkładania metabolitów wysiłkowych, powodujących zakwaszenie krwi i prowadzących do bolesności i wyczerpania. Badacze testowali u kolarzy także stosunek mhp/kortyzolu, wskazujący na intensywność wysiłku, stopień zapalenia oraz wyczerpanie. Przykładowo, gdy poziom kortyzolu w stosunku do mhp podnosi się ponad 30%, trenerzy uważają to za oznakę przetrenowania i wyczerpania fizycznego. Najistotniejsze okazało się, że wspomniane grzyby podnoszą poziom mhp. Naprawdę. 

Zawodnicy na grzybach mieli wyższy poziom mhp i krótszy okres regeneracji

Porównując wartości w trakcie podawania placebo po wyścigu i przed nim badacze stwierdzili, że pięciu na siedmiu kolarzy przekroczyło 30% granicę stosunku mhp/kortyzol. Oznacza to, że oficjalnie znajdowali się w paśmie wyczerpania. Pozostali dwaj sportowcy – najlepsi zawodnicy – mieli podczas podawania placebo podwyższony stosunek mhp/kortyzol po wyścigu w porównaniu do stanu sprzed zawodów. W wyścigu na koniec okresu podawania suplementów z grzybami kolarze jako grupa mieli mniej-więcej dwukrotny poziom mhp przed wyścigiem i około czterokrotne poziomy mhp po wyścigu w porównaniu z wyścigiem w trakcie podawania placebo. I to pomimo faktu, że drugi wyścig był zdecydowanie cięższy od pierwszego. Również poziomy kortyzolu przed wyścigiem były w obu przypadkach różne. W przypadku drugiego wyścigu – po trzech miesiącach podawania suplementów z grzybów – wyniki wskazywały na około jedną trzecią niższy poziom kortyzolu przed wyścigiem. Stosunek mhp/kortyzol podczas pierwszego oraz drugiego wyścigu (po trzech miesiącach podawania suplementu z grzybów) był zdecydowanie różny. Stosunki mhp/kortyzol przed drugim wyścigiem były ponad dwukrotnie większe niż przed pierwszym wyścigiem. Jednak stosunki mhp/kortyzol po wyścigu były znacznie wyższe – ponad sześciokrotnie wyższe – w przypadku drugiego wyścigu, porównując go z wyścigiem pierwszym. Nawet mniej wytrenowani kolarze mieli znacznie lepsze stosunki mhp/kortyzol. Ich drugie pomiary stosunku mph/kortyzol przed wyścigiem wskazywały trzykrotnie wyższy stosunek niż przed pierwszym wyścigiem. Z kolei drugie wyniki po wyścigu były trzykrotnie wyższe niż w przypadku wyścigu pierwszego. Ponadto kolarze po drugim wyścigu mieli wyższy wynik zmiatania wolnych rodników w porównaniu z wyścigiem pierwszym. (1) Badacze doszli do wniosku, że: „Wyniki wskazują, że po trzech miesiącach stosowania suplementów znacznie zmienił się statystycznie stosunek mhp/kortyzol, chroniąc tym samym sportowców przed przepięciem dysfunkcyjnym i syndromem przetrenowania”. Stwierdzono też, że: „Po trzech miesiącach stosowania suplementów z grzybów dane wskazują na podwyższoną zdolność zmiatania wolnych rodników w surowicy, chroniąc ich w ten sposób przed stresem oksydacyjnym”.

Reishi i Cordyceps niosą z sobą wiele korzyści zdrowotnych

Oprócz zmiatania wolnych rodników te dwa grzyby oferują szereg innych korzyści. Reishi jest bardziej zbadane i według odkryć istotnie pobudza odporność. Reishi zawiera wiele prozdrowotnych związków w tym triterpeny i beta-glukany, a także monofosforan adenozyny oraz dysmutazę ponadtlenkową. W ich przypadku stwierdzono korzystne działanie na serce i układ krwionośny a także zapobieganie chorobom. (2, 3) Cordyceps stosowany jest w medycynie chińskiej z uwagi na jego ogólne właściwości wzmacniające i odtruwające. 

Jednym z ich najcudowniejszych składników jest kordycepina – czyli deoksyadenozyna. Ta substancja biochemiczna podobna jest do adenozyny, która wchodzi w skład cyklu ATP. Oba wspomniane grzyby zawierają także wiele innych składników odżywczych. Przykładowo sto gram grzyba Reishi zawiera ponad 15 gramów białek, ponad 60 gramów błonnika i jest dobrym źródłem większości witamin z grupy B a także potasu, selenu i miedzi. 

Natura oferuje najlepszą alternatywę dla dopingu

Możemy powiedzieć, że wielu kolarzy, u których wykryto doping, próbowało osiągnąć takie same efekty, jakie widzimy u obu tych grzybów: podnieść poziomy mhp i zmniejszyć poziomy kortyzolu. Do stwierdzenia, czy te grzyby wspierają poziom mhp również u osób, które nie uprawiają sportu, konieczne jest prowadzenie dalszych badań. Jednak wstępne badania wykazały, że  Reishi ogranicza enzym 5-α-reduktazę. Wspomniany enzym, 5-α-reduktaza, bierze udział w zamianie mhp w dihydrosteron (DHT). W przypadku niższego poziomu 5-α-reduktazy mniej mhp zmienia się w DHT, tym samym więcej mhp zostaje w organizmie. A dlaczego stosowania naturalnych suplementów, przykładowo z grzybów, nie uważa się w sporcie za doping? Ponieważ matka natura nie oszukuje. Matka natura korzysta ze swoich cudownych zdolności w ten sposób, by organizm otrzymał wyważone porcje bezpiecznych składników odżywczych i zdrowych fitonutrientów. 

Źródła 1) Paola Rossi, Daniela Buonocore, Elisa Altobelli, Federico Brandalise, Valentina Cesaroni, Davide Iozzi, Elena Savino, and Fulvio Marzatico. Improving Training Condition Assessment in Endurance Cyclists: Effects of Ganoderma lucidum and Ophiocordyceps sinensis Dietary Supplementation. Evid Based Complement Alternat Med. 2014; 2014: 979613. Published online 2014 Apr 1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3995149/2) Susan Jones, Kainoor Krishnankutty Janardhanan. Antioxidant and Anticensored Activity of Ganoderma lucidum (Curt.: Fr.) P. Karst.— Reishi (Aphyllophoromycetideae) from South IndiaArticle in International Journal of Medicinal Mushrooms 2(3):195-200 · January 2000. https://www.researchgate.net/publication/284685427_Antioxidant_and_Anticensored_Activity_of_Ganoderma_lucidum_Curt_Fr_P_KarstReishi_Aphyllophoromycetideae_from_South_India3) N. Sheena, B. Lakshmi, Kainoor Krishnankutty Janardhanan. Therapeutic potential of Ganoderma lucidum (Fr.) P. KarstArticle · January 2005. https://www.researchgate.net/publication/281412437_Therapeutic_potential_of_Ganoderma_lucidum_Fr_P_Karst